A. Nyemak
Nyemak sambutan/tanggap wacana lan khotbah iku kalebu jinising sesorah utawa medharsabda. Medharsabda utawa
sesorah nduweni ancas medharake isining adicara kanthi cetha wela-wela, terang
trawaca dene yen tanggap wacana kalebu jinising sesorah sing medharake atur
panuwun lan sebab-sebab adicara kuwi diadani/dianakake.
Werdinipun sesorah utawi
pidhato yaiku nglahirake gagasan, panemu utawa osking ati sarana lisan ana
sangarepe pawongan akeh. Tumindak micara kuwi kalebu sakabehing pari-polahing
tumindak, kalebu obahing awak, pasuryan, rasa-pangarsa sarta jiwaning manungsa.
Mula sesorah kudu digladhi tansah nyinau sarta nulad para priyayi sing wis
limpad.
Ø Jinising metode
sesorah ana 4, yaiku:
1.
Sesorah kanthi cara naskah/teks/manuskip
Yaiku
metode kang digunakake kanggo sesorah resmi sing diwaca kanthi langsung.
2.
Sesorah kanthi cara apalan/memoriter
Yaiku
naskah sing wis dirancang sadurunge ora nganggo diwaca ananging diapalake.
3.
Sesorah kanthi cara dadakan/impromtu
Yaiku
metode kang ditindakake ndadak tanpa nggawe nskah luwih dhisik. Biasane metode
iki ditindakake dening wong sing wis trampil sesorah lan kulina sesorah kanthi
dadakan.
4.
Sesorah kanthi cara ekstemporan
Yaiku
sesorah kanthi nggunakake cathetan cilik kang isine bab-bab sing dianggep
penting kanggo sesorah.
Ø Supaya
anggone sesorah runtut kudu gatekake urut-urutane (cengkorongan)
sesorah/sambutan yaiku:
1. Purwaka
basa, nyakup Salam pambuka (uluk salam), Atur puji syukur, Atur panuwun, lan
ancang-ancang narik kawigaten tumuju isi
2.
Isi /wigatining atur/ underaning perkara
3.
Dudutan/Simpulan arupa Pangarep-arep
4.
Wasana basa/Panutup, nyakup Atur
panuwun, atur pangapura, lan salam panutup
B.
Bab wigati supaya anggone sesorah
bisa kaleksanan kanthi becik, mula sing sesorah iku kudu nggatekake ing
antarane (1) basa, (2) busana, (3) swara, (4) solah bawa/sikap
a. Basa sing digunakake kudu laras/cocog karo sing diadhepi. Basa
ngoko digunakake menawa sing diadhepi iku bocah luwih enom tinimbang sing
sesorah. Basa karma digunakake Manawa ngadhepi wong sing luwih tuwa utawa wong
sing kudu dikurmati.
b. Busana kang digunakake prayogane busana
sing becik lan sopan, amerga ajining raga saka busana.
c. Wiramaning swara sing kepenak dirungokake, aja
keseron utawa alon banget. Anggone ngucapake tetembungan sing cetha ora groyok,
ora kecepeten saengga apa kang diwedharake gampang dimangerteni karepe, iramane
ora lugu kaya wong kang maca buku.
d. Solah bawane wong kang sesorah iku kudu manteb lan
teteg, madhep marang pamriksa, tangan ngapurancang, aja tumungkul/dingkluk lan
aja ndhangak.
Bab liyane sing kudu disingkiri
gegayutan karo solah bawa nalika sesorah
antarane polate besengut, gugup, ngguyu
sing digawe-gawe, kerep ndeleng cathetan, ngobahake tangan/sikil, karo
mloka-mlaku, ngadheg kaku kaya wong baris, tangan methentheng, tangan sedhakep
lan tangan mlebu ing sak klambi utawa kathok.
(Kapethik saking Pinter
Sesorah.2005:4)
Sesorah utawi pidhato yaiku micara utawa
nglairaken gagasan, panemu sarana lisan ing sangarepe wong akeh.
Ancas
sesorah
• Argumentatif : ngyakinake pamaos
• Atur
kabar/ informatif
• Aweh
panglipur
• Pangajak/
persuatif
• Deskriptif : paring gambaran
Kang
prelu digatekake nalika nindakake tanggap wacana yaiku :
1. basa, tegese bisa ngolah basa kanthi becik
2. busana, tegese cocog karo kahanane
3. swara, tegese kudu teges lan cetha
4. solah bawa / patrap, tegese sikap kang prasaja,
anteng, mate plan ora kaku
5. wirasa, tegese ngerti kahanan / swasana
C.
Tuladha Sesorah
Nuwun, kula nuwun
Bismillahirrahmanirrohim
Lumintuning pudyastawa saking gusti
ingkang maha asih, ambabar daya pangariba ingkang tumanduk dhumateng kawula
dasih. Kacihna ing salebeting kalenggahan punika panjenengan saha kula
pinarengaken kempal manunggal kanthi karaharjan, katentreman, kabagyan sarta
kabagaswarasan
Para pinisepuh sesepuh ingkang
satuhu kinabekten, para priyagung pangemban pangembating nagari ingkang anggung
sinudarsana, sumrambah sangyaning para rawuh ingkang sinuba sagunging
pakurmaten.
Datan kesupen kadang mudha tumaruna
punapa dene kadang wreda, ingkang ing tembe ginadhang-gadhang sarta ginantha
saget damel adeg jejeging sarta kuncaraning negari, ingkang kula tresnani.
Langkung rumiyin, sumangga tansah
ngonjukaken puji syukur ing ngarsanipun Allah SWT, ingkang sampun anglur selur
anggenipun paring rahmat hidayah saha inayahipun, satemah panjenengan saha kula
saged pepenggihan kebak ing raos kabagyan.
Ingkang kaping kalih salawat saha
salam kita haturaken kagem junjungan kita nabi agung, nabi ingkang nganteraken
kita saking jaman jahiliyan dumugi jaman islamiyah inggih menika nabi Muhammad
SAW
Ingkang saklajengipun, kaparenga kula
ngaturaken agunging panuwun dumatheng gusti ingkang maha kuwaos amargi wonten
ing negari Indonesia punika sampun kathah priyayi-priyayi estri ingkang sampun
lumampah wonten ing nagari sapunika, ingkang cetha wonten ing jeporo inggih menika Ibu kita
Kartini ingkang lair wonten jeporo tanggal 21 april 1879, panjenengane kagungan
sadulur wadon kang asmane Kartina.
Gegayuhane kartini inggih punika kagem
mejangaken kaumipun tiyang estri, emansipasi wanita ingkang njajaraken
kadudukanipun tiyang estri kaliyan kakung sami, panjenangipun uga mbangun
sekolah kagem tiyang wadon kang ngajaraken ngenani nyerat, maos, njahit,
surasanipun ingkang gegayutan kaliyan tiyang estri, gegayutanipun Ibu kartini
ugi dipunterasaken kaliyan pahlawan estri saking Jawa barat ingkang asmanipun
Dewi sartika. Lan karya sastranipun Ibu Kartini
arupi buku ingkang dipunkempalaken kaliyan tiyang walanda ingkang
asmanipun Mr. abendanon inggih punika “Habis Gelap Terbitlah terang”.
Saksampunipun krama kaliyan bupati rembang, Ibu kartini kagungan putra ingkang
asmane Raden Susalit, ingkang saksampunipun sekawan dinten nglahirake
putranipun lajeng priyayinipun seda. Punika wau sejarah singkat ngenani
Ibu Kartini.
Jangkeping atur, kasuwun panjenengan sedaya
Ing wasana kula pribadi ingkang
minangka talanging basa, hambokbilih kirang wijang wijiling wicara saha kirang
subasita kula tansah anyenyandhang rumentahing pangaksama.
Jaya, jaya wijayanti kalis nir sambekala. Nuwun, matur nuwun
Billahi taufik walhidayah.
Wassalamualaikum wr.wb
D.
Sangunipun Juru Sesorah
a) Nguwasani bahan utawa perkara kang arep
diwedharake
b) Nduweni rasa wani
c) Patrap utawa sikap
d) Busana lan ngadi sarira
e) Basa lan sastra
E.
Sajroning gawe naskah pidhato, kang
wigati kudu nyiapake:
1)
Kudu
nyiapake topik
2)
Golek
lan ngumpulake bahan kayata kang jumbuh karo ancase, jumbuh karo kahanan wong
sing ngrungokake lan golek referensi utawa sumber kang selaras
3)
Gawe
ragangan pidhato, yaiku arupa okok-pokok pidhati sing bakal didadekake bahan
utawa kang bakal didadekake paragrafparagraf ing naskah utwa peprincen
(kerangka) kanga rep diomongake
4)
Nulis
naskah pidhato (adhedhasar pokok-pokok pidhato kanthi nggatekake pilihan
tembung/diksi kang mentes.
Tembung
Saroja
Sajroning sesorah akeh tinemu
tembung saroja yaiku tembung loro kang nduweni teges padha utawa meh padha
dienggo bebarengan kanggo nandhesake utawa nduweni teges mbangetake.
Pangrangkepe ora kena diwalik, upamane tembung baya pakewuh ora kena diwalik
dadi pakewuh baya, sato kewan ora kena diwalik dadi kewan sato.
Tuladha tembung saroja liyane:
a.
Welas asih
b.
Andhap asor
c.
Sumbang surung
d.
Was sumelang
e.
Angkat junjung
Tidak ada komentar:
Posting Komentar